Roofdieren spotten vanuit een fotohut in Zweden
Zweden staat bekend om de rode huizen, de prachtige uitgestrekte meren, het land van magische winterlandschappen en kan bestempeld worden als een van de mooiste gebieden in Scandinavië. Het is dan ook niet heel gek dat Zweden een van de bekendste en mooiste vakantiebestemmingen is in Noord-Europa.
Zweden heeft een oppervlakte van 450.295km2 en heeft rond de 10 miljoen inwoners. Dit maakt Zweden een van de meest dun bevolkte landen van Europa. Dit merk je gelijk als je door Zweden reist, je kan hier voor uren rijden zonder ook maar iemand tegen te komen. Dit geeft een heerlijk gevoel van vrijheid, rust en kalmte. Het serene landschap waar je doorheen reist bestaat voornamelijk uit eeuwenoude bossen, kristalheldere meren, uitgestrekte veengebieden en bloeiende weilanden.
Naast dat de Zweedse natuur betoverend mooi is en dat Zweden voor de helft bedekt is met bos, is het niet gek dat ook het Zweedse dierenrijk enorm rijk is aan diversiteit. Ook in Zweden is het mogelijk om de Big Five te spotten. Nee, niet die van Afrika maar de Big Five van Zweden! De Big Five van Zweden bestaat uit de bruine beer, de wolf, de veelvraat, de Euraziatische lynx en natuurlijk de bekendste van allemaal, de eland!
Met heeeel veel gelukt spot je ze alle vijf, maar de kans dat je minstens één van de dieren uit de Zweedse Big Five tegenkomt is zeker aanwezig! Naast de Big Five leven er nog 79 andere soorten zoogdieren in het unieke land en zijn er meer dan 500 soorten vogels gespot.
Dat het land zo rijk is aan een verscheidenheid aan natuur en wilde dieren is deels te danken aan de hoeveelheid nationale parken. De natuur wordt gerespecteerd en dit is terug te zien in het feit dat er in Zweden het unieke ‘Zweedse allemansrecht’ (‘Allemansrätt’) geldt. Het allemansrecht geeft je de mogelijkheid om overal van de natuur te genieten en vrij te kamperen, en overal betekent in Zweden ook echt overal (zelfs op privégebied)!
Er is slechts één vereiste en dat is dat je je respectvol en verantwoordelijk gedraagt! Ideaal toch?! Doormiddel van het allemansrecht heb je dus de kans om op een unieke manier te kamperen, bijvoorbeeld midden in het bos of in een fotohut in Zweden, met de mogelijkheid om wilde dieren te spotten.
Wildlife in Zweden
Een van de bekendste dieren in Zweden is toch wel de eland. Dit reusachtige hert wordt ook wel de koning van het woud genoemd. Het land heeft elandenpopulatie met de grootste dichtheid ter wereld, waardoor je een grote kans hebt om de dieren te spotten. Toch moet ik er wel bij zeggen dat het zien van elanden in Zweden zeker geen garantie is. Je moet er zeker wat tijd insteken, en tijd doorbrengen in het bos (waar de elanden een voorkeur voor hebben) of goed zoeken in open gebieden (vlak langs de bosranden), omdat je ze daar nou eenmaal gemakkelijker kunt zien.
Een echte aanrader zijn elandensafari’s die je kunt boeken in Zweden. Samen met experts ga je dan de bossen in opzoek naar de elanden. Een leuk feitje, wist je dat elanden heel erg goed kunnen zwemmen en tot wel 5 meter diepte kunnen duiken? Perfect om zich in het waterrijke Zweden te verplaatsen, maar ook om waterplanten te kunnen eten.
De kans om een beer, een lynx, een wolf of de veelvraat te zien is erg klein. Ondanks dat midden-Zweden, met gebieden zoals Dalarna, Gävleborg en Jämtland de dichtsbevolkte gebieden zijn wat betreft het aantal beren, is het erg moeilijk om de beren te spotten. Beren zijn erg verlegen en schichtig waardoor ze moeilijk in het wild te zien zijn.
Dit geldt ook voor de wolf en de lynx. In de regio’s Dalarna, Västmanland, Örebro, Berslagen, Gävleborg of Värmland (midden-Zweden) heb je de grootste kans om één van de naar schatting 400 tot 500 wolven te zien of dat je het gehuil van de wolven hoort in het diepste van de nacht.
Lastiger dan het spotten van de beer of wolf, is het spotten van de lynx is vrijwel niemand krijgt een wilde Lynx te zien, maar de kans is er wel degelijk! Tijdens de vroege ochtenden rond de zonsopgang is de kans het grootst om een Lynx tegen te komen! Een unieke ervaring die je nooit zult vergeten.
Genieten in een fotohut in Zweden
De laatste van de Big Five is de veelvraat, een roofdier dat alleen voorkomt in het noorden van Amerika, Azië en Europa. Hoewel de veelvraat een beetje het uiterlijk heeft van een beer, zijn ze toch de grootste soort uit de marterfamilie. Van oudsher werden veelvraten vaak gezien als genadeloze moordenaars, waardoor men vroeger een beloning kreeg voor een gedode veelvraat. Hierdoor verminderde het aantal veelvraten in Zweden (en de rest van Scandinavië) drastisch. De schatting op dit moment is dat er zo’n 700 veelvraten in Zweden aanwezig zijn nu. Dit is natuurlijk fantastisch nieuws!
Ondanks dat er relatief grote populaties beren, wolven en veelvraten in Zweden leven, blijft het toch moeilijk om de dieren te spotten. Veel campings hebben hier op ingespeeld en een oplossing bedacht om de spotkans flink te vergroten: de fotohut in Zweden.
Doordat deze dieren veelal in de schemer actief zijn, heb je in de zomer de beste kans om een dier te zien vanuit een fotohut in Zweden. Dan is de schemer namelijk op zijn langst. Deze kans wilde ik samen met mijn vader en zusje natuurlijk niet missen. Na heel veel speuren op het internet hebben wij een fotohut in Zweden gevonden in het gebied van Ängra- Halsingland. Wildlife Sweden Camp Ängra biedt de unieke kans om vanuit een drijvende fotohut, op slechts 5 meter afstand van de oever, op unieke- maar vooral veilige manier te zoeken naar beren en ander wild. Als echte natuurfanaten en wildlife-fotografen grepen wij die kans met beide handen aan!
De hut ligt diep in het bos, is niet toegankelijk voor wandelaars en is ver van de autoweg gelegen zodat de dieren niet verstoord worden en in hun natuurlijke habitat gefotografeerd kunnen worden. Wij verbleven in Backalund en van daaruit was het een tocht van zo’n zes uur om de hut te bereiken. De auto gepakt en gezakt met genoeg eten en drinken, overnachtingspullen (wij verbleven één nacht in de fotohut) en het allerbelangrijkste onze, fotoapparatuur, reden wij naar Ängra. De gehele tocht ansich was de moeite al waard. Het glooiende landschap rondom Backalund veranderde in een zowaar toendra landschap waardoor het leek alsof je in Canada of Alaska waande.
Op weg naar de fotohut
Eenmaal aangekomen bij de camping werden we opgevangen door een van de medewerkers en mochten we instappen in de jeep. Na een halfuur rijden diep het bos in kwamen we aan bij het meer, waar we onze tocht naar de hut moesten vervolgen door middel van een roeibootje (lichte angst dat we uit het bootje zouden vallen met al onze camera spullen, of dat we een lachen om home video zouden maken) kwamen we aan bij de hut, de drijvende fotohut! Het unieke gevoel om de lichte schommeling te voelen is bijna niet te beschrijven.
In de hut zijn vier stoelen en drie bedden aanwezig en er is een klein toilet op de veranda. De hut is voornamelijk erg klein en knus. Je zit dus erg op elkaars lip en je kan je kont bijna niet keren, maar dat hoort erbij en maakt de ervaring nog unieker. Na een korte rondleiding kregen we de nodige uitleg over noodnummers, de camera’s die er hangen (om een livestream van de dieren te hebben) en dat de dieren enigszins worden gelokt. Daarna was het hoogtijd dat de jongeman die ons kwam brengen ook weer vertrekt.
Het is nu een uur of zeven in de avond en de volgende ochtend rond negen uur in de ochtend worden wij weer opgehaald. Vol spanning gaan wij zitten en bevestigen wij de camera’s op onze statieven, onze rijstzakken liggen klaar en onze slaapzakken liggen klaar, zodat we om de beurt wat te kunnen slapen.
Gaan we wat zien??
We zitten al een tijdje voor ons uit te staren, maar hebben helaas nog geen teken van leven gezien. En dan opeens zien we iets bewegen in de verte. Jahoor! Na ongeveer 4 uur wachten zien wij iets aankomen lopen, al snel zien we wat het is. Het is een veelvraat! Niet te geloven! Het mooiste aan het hele moment is dat het er niet eentje was, maar het waren er zelfs twee. Een vrouwtje en het mannetje samen op één beeld, wat een uniek beeld is voor de solitair levende veelvraat.
Waarschijnlijk is het een paartje. We zijn getuigen van een fantastisch schouwspel van liefdevolle begroetingen. Het begon ondertussen al erg te schemeren dus fotograferen werd met de minuut moeilijker en moeilijker. Al snel vertrok het vrouwtje, maar het mannetje bleef nog even hangen. Toen het echter te donker werd om te fotograferen waren de veelvraten ook al weg, en hadden wij een dubbel gevoel. Een gevoel van euforie dat we niet één, maar twee veelvraten hadden gezien en op de foto hebben gekregen, maar helaas hebben we geen beer gezien.
Stiekem stond de beer wel op nummer 1 waar we op gehoopt hadden om in ieder geval te zien. Zeker omdat we gehoord hadden dat er de vorige nachten en weken veel activiteit was van beren rondom de hut. Dit geeft wel aan dat het wilde dieren zijn en dat zelfs een fotohut in Zweden geen garantie kan geven als het gaat om het spotten van wilde dieren. De nacht duurt lang met korte uren van slaap om zo, om de beurten de ‘wacht’ te houden. Helaas is er die nacht geen dier meer langsgekomen, maar de spanning om een dier te spotten is een onvergetelijk gevoel en hoort er ook echt bij als je wild gaat spotten.
Rond een uur of zes in de ochtend, als de raven ons ontwaken, de zon tussen de bomen door schijnt en het landschap prachtig is verlicht, is het een magisch moment om de dag te laten beginnen. Na een paar uur pakken wij langzaam onze spullen in met het idee dat er niks meer te zien is, maar niks is minder waar! Het veelvraat mannetje komt nog een keer langs en het is echt prachtig om te zien! Het mannetje had zoveel energie, rende rond, klom in bomen en poseerde perfect om er prachtige foto’s van te maken. Een prachtig einde van een unieke beleving!
En toen zat het er alweer op!
De medewerker kwam ons weer ophalen en was natuurlijk benieuwd wat wij ervan vonden, waanzinnig natuurlijk, maar jammer van de beer. Hij vertelde ons dat beren zo schuw zijn, dat elk nieuw geluid in de hut, de beren kan afschikken. Helaas was een van ons wat verkouden en moest er af en toe ook gehoest worden. Dit kan misschien wel het geluid zijn geweest waar de beer van geschrokken is. Desalniettemin hebben wij super erg genoten en het is prachtig om wilde dieren in hun natuurlijke habitat te zien en te fotograferen.
Door te fotografen vanuit een fotohut in Zweden komen wij fotografen niet in hun natuurlijke habitat, verstoren wij geen natuurlijk gedrag, en kunnen wij op een veilige afstand genieten van de aanwezigheid van in dit geval de veelvraten!
Deze blog is geschreven door Susanne.
Ik ben Susanne en ben net klaar met mijn Master forest and Nature conservation aan de WUR. Ik heb enorm veel passie voor wildlife en reizen en neem jullie hier graag in mee. Tijdens mijn reizen en studie heb ik de kans gehad om bij te dragen aan veel gave projecten.
