Zeeschildpadden in Suriname
Suriname ligt aan de “wilde kust” waar het water ruig en bruin is. Deze kuststrook tussen de uitmonding van de Orinocorivier en de Amazonerivier ziet er op de meeste plaatsten niet heel uitnodigend uit en is absoluut ongeschikt voor activiteiten zoals duiken en snorkelen. Met het idylische plaatje wat wij in ons hoofd hebben zal je dan dus niet verwachten dat er zeeschildpadden in Suriname te vinden zijn, maar niks is minder waar. Wil jij alles te weten komen over de zeeschildpadden in Suriname? Lees dan snel verder.
Welke zeeschildpadden leven in Suriname?
In de Surinaamse wateren leven vier verschillende zeeschildpadden, de lederschildpad, de soepschildpad, de warana en de dikkopschildpad. Van deze vier zijn er dan weer drie die hun eieren leggen op de paar stranden die de Surinaamse wildkust kent. Lees hieronder alles over deze zeeschildpadden in Suriname.
De lederschildpad in Suriname
De eerste van de drie zeeschildpadden in Suriname die we gaan behandelen is de lederschildpad. De lederschildpad (Dermochelys coriacea) is de grootste zeeschildpad ter wereld en qua gewicht is het één van de zwaarste reptielen. Er zijn alleen een aantal krokodillen die zwaarder worden. De lederschildpad is donker van kleur vaak bijna zwart en kan een maximale lengte van 2,7 meter bereiken. Gemiddeld wegen ze tussen de 350 en 700 kilogram, maar er zijn lederschildpadden gevonden die meer dan 1.000 kilogram wogen. Het laatste waar je de lederschildpad aan kunt herkennen is het schild. Dit is in tegenstelling tot de andere zeeschildpadden niet hard, maar leerachtig (vandaar ook de naam).
Van alle zeeschildpadden in Suriname heeft de lederschildpad veruit de het grootste verspreidingsgebied, iets wat vooral te maken heeft door de enorme grootte van de lederschildpad. Tijdens het bewegen wekt het dier namelijk zoveel warmte op, dat de lederschildpad ook in de koudere wereldzeeën voor kan komen. De lederschildpadden zijn in drie grote groepen te verdelen, de Atlantische populatie, de oostelijke Pacifische populatie en westelijke Pacifische populatie. De populatie van de lederschildpad wordt al decennia kleiner en daarom is de lederschildpad door het IUCN geclassificeerd als kwetsbaar.
De belangrijkste nestplaatsten voor de Atlantische lederschildpadden zijn het Mayumba Nationaal Park is Gabon en de stranden van de Guyana’s, inclusief Suriname, en stranden op de Caribsche eilanden Trinidad en Tobago en Antigua en Bermuda.
De soepschildpad in Suriname
De op één na grootste zeeschildpad van Suriname is de soepschildpad (Chelonia mydas). Het is niet alleen één van de grootste, maar het is ook de meest bedreigde schildpad die eieren legt in Suriname. De soepschildpad heeft namelijk de kwalificatie bedreigd van het IUCN en de populatie blijft verder achteruit gaan. Mocht je deze schildpad in Suriname in het wild zien, is dit dus iets heel speciaals.
De soepschildpad is meestal zo’n 1,5 meter groot en weegt daarbij tussen de 70 en 190 kilogram. Maar net als met veel dieren zijn er uitzonderingen, het maximale gewicht van deze schildpad gaat namelijk richting de 400 kilogram. De soepschildpad lijkt sterk op de karetschildpad, maar heeft een aantal duidelijke verschillen.
Ten eerste heeft de soepschildpad een korte, niet gehaakte bek en ten tweede is de vorm van de platen op het rugschild anders. De buitenste paren zijn traanvorming. Het rugschild van de soepschildpad bestaat uit 13 platen, vijf centrale en vier aan beide zijden. Qua kleur is het schild van de soepschildpad meestal olijfgroen.
De soepschildpad komt wereldwijd voor in de (sub)tropische wateren. Belangrijke broedplaatsten in het Caribische gebied zijn onder andere de stranden in Suriname en de andere Guyana’s, maar Tortuguero in Costa Rica is met stip de allerbelangrijkste plek.
De warana in Suriname
De laatste schildpad die ook soms op de stranden van Suriname haar eieren komt leggen is de warana (Lepidochelys olivacea). De warana, ook wel dwergschildpad genoemd, heeft de status kwetsbaar van het IUCN, net als de lederschildpad.
Het is de kleinste van alle zeeschildpadden in Suriname en het rugschild wordt vaak niet groter dan 60-70 centimeter. Het rugschild is net al bij veel andere zeeschildpadden olijfgroen.
De warana heeft een circumtropische verspreiding, wat wilt zeggen dat het dier eigenlijk alleen te vinden is in de wateren rond de tropen, met hier en daar een uitschieter naar het noorden of het zuiden, maar de eieren worden eigenlijk alleen rond de tropen gelegd. De warana komt niet vaak in de open oceaan te voorschijn, maar is vooral in de kustregio’s te vinden. Mede hierdoor is e warana eigenlijk op te delen in twee populatie’s, degen rond het Amerikaanse continent en degene in Afrika, Azië en Oceanië. Belangrijke legplekken voor de Warana zijn de kust van Mexico, de kust van Costa Rica en die van India.
Waar nesten zeeschildpadden in Suriname
Grof gezegd zijn er in Suriname slechts twee stranden waar zeeschildpadden aan land komen om hun nesten te graven en eieren te leggen. Waar ooit Matapica beach nog een derde plek was, is deze door stijging van de zeespiegel helaas niet geschikt meer. Er komen hier waarschijnlijk nog wel wat zeeschildpadden aan land om hun eieren te leggen, maar te weinig om dagtours aan te bieden naar deze plek.
Braamspunt
Braamspunt is de bekendste en meest bezochte plek om zeeschildpadden hun eieren te zien leggen in Suriname. Dit heeft vooral te maken met de gunstige ligging ten op zichten van de hoofdstad Paramaribo. Vanuit Paramaribo vaar je namelijk in 1-1,5 uur naar Braamspunt toe. Braamspunt is een zandtong die gelegen is bij de uitmonding van de Surinamerivier in de Atlantische oceaan. De zandtong is niet groot en vooral het gedeelte waar de schildpadden nesten gaat niet om meer dan een paar hectare. Je kans om hier zeeschildpadden te zien is dan ook heel erg groot.
Galibi
Een heel stuk verder van Paramaribo af, aan de grens met Frans-Guyana ligt het Galibi Nature Reserve. Een natuurreservaat dat in het leven geroepen is om de zeeschildpadden die hier hun eieren komen leggen te beschermen. Het natuurreservaat is ongeveer 4.000ha groot en wordt beheerd door de Stiching Natuurbehoud Suriname (Stinasu) Galibi is de enige strandbestemming van Suriname en daarnaast kan je hier dus ook heel goed zeeschildpadden bewonderen die hun eieren komen leggen.
Het strand ligt bij de uitmonding van de Marowijne rivier in de Atlantische oceaan en is alleen te bereiken met een traditionele korjaal vanuit de nabijgelegen stad Albina. De meeste toeristen die Galibi bezoeken doen dit met een georganiseerde tour vanuit Paramaribo, maar het is ook mogelijk om zelf naar Albina te rijden en daar je verblijf en vervoer naar Galibi te regelen.
De vele bedreigdingen voor zeeschildpadden in Suriname
Zoals je hebt kunnen lezen zijn alle zeeschildpadden in Suriname in meer of mindere mate bedreigd met uitsterven. Dit heeft een heel aantal redenen. De grootste bedreigingen voor zeeschildpadden in Suriname zijn illegale stroperij (de eieren van zeeschildpadden worden door sommige bevolkingsgroepen gezien als delicatesse) en klimaatverandering. Door de opwarming van de aarde, stijgt de zeespiegel en dat zorgt ervoor dat de stranden waar de zeeschildpadden in Suriname hun eieren leggen in snel tempo verdwijnen of niet meer geschikt zijn. Andere bedreigingen in Suriname zijn onverantwoord toerisme, waardoor de zeeschildpadden hun eieren niet durven te leggen en zeeschildpadden sneuvelen nog steeds als bijvangst van visserij.
Het spotten van zeeschildpadden in Suriname is een magisch moment en iets wat veel toeristen willen zien. Het legseizoen van de zeeschildpadden in Suriname loopt van februari tot en met juli. Waarbij de soepschilpadden de eerste zijn en de lederschildpadden vaak pas vanaf eind maart/begin april hun eieren komen leggen. Dus mocht jij tijdens deze maanden in Suriname zijn, boek een tour.
MAAR zorg ervoor dat je een tour boekt bij een touroperator of gids die de tour op een verantwoorde manier aanbiedt en hou je aan de regels. Verwacht geen geweldige foto’s te kunnen maken, maar ga er echt naar toe voor de ervaring.
