Nyerere nationaal park
Op safari in Afrika, voor wie is dat nou geen grote droom? Ben je nog nooit op safari geweest, maar staat dit hoog op je bucketlist? Dan is dit artikel speciaal voor jou. Hierin beschrijft Emma Ritzen, een Nederlandse illustrator die al ruim een half jaar werkt vanuit het tropische Zanzibar, haar ervaring tijdens een driedaagse safari die ze daar dit jaar maakte. Ze bezocht het immense grote, maar niet veel bezochte, Nyerere nationaal park in het zuiden van Tanzania.
Nyerere nationaal park
Het Nyerere nationaal park is een gloednieuw nationaal park in het zuidoosten van Tanzania. Het Nyerere nationaal park bestaat pas sinds 2019 en werd in één klap het grootste nationale park van Afrika. Wat gebeurde er dan hiervoor met deze bijna 31.000 km2 (een oppervlakte groter dan België) hoor ik je denken. Deze grond is al sinds de oprichting onderdeel van het Selous Game Reserve, een gebied waar wildlife centraal staat, maar waar ook veel trofeejacht plaats vindt.
Door bijna de helft van het Selous Game Reserve uit te roepen tot het Nyerere nationaal park, door de Tanzaniaanse overheid, is de trofeejacht binnen de grenzen van het nationale park verboden. Daarnaast heeft de overheid zo meer mogelijkheden om de wilde dieren te beschermen en is het de bedoeling dat het gebied beter ingericht gaat worden voor toeristen, zodat er meer inkomsten binnen komen.
Het Nyerere nationaal park ligt op zo’n 250 kilometer van Dar es Salaam en biedt prachtige safarimogelijkheden. Het was altijd één van de weinige nationale parken in Afrika waar de gehele Big 5 te vinden is, maar doordat er veel neushoorns gestroopt werden is besloten om de neushoorns in een andere, beveiligd gedeelte te houden, zodat de dieren veilig zijn en kunnen voortplanten. Doordat het park zo immens is, zijn de populaties wilde dieren niet sterk beïnvloed door de mens, waardoor het er echt wemelt van de wilde dieren. Het park staat bekend om de grote hoeveelheden wilde katten, zo kan je hier leeuwen eigenlijk niet missen en laten ook de luipaard en de cheeta zich vaak zien in het Nyerere nationaal park.
Ook één van de meeste bedreigde roofdieren van het Afrikaanse continent, de Afrikaanse wilde hond, is hier goed te vinden. Een van de laatste plekken in Afrika waar deze dieren nog te vinden zijn. Grote hoeveelheden nijlpaarden en nijlkrokodillen vind je in de Rufijirivier, de grootste rivier van Tanzania.
In het Nyerere nationaal park kun je natuurlijk in een traditionele 4×4 op safari, maar het is ook mogelijk om te voet, of in een boot op zoek te gaan naar de vele wilde dieren!
Op safari in Nyerere nationaal park met Emma
Na alweer bijna zes maanden op het prachtige Zanzibar geleefd te hebben, met alle prachtige nationale parken van Tanzania op een relatief korte afstand, begon het weer te kriebelen om op safari gaan. Mijn oog viel op het grootste, maar weinig bezochte Nyerere nationaal park. Samen met een vriendin bezocht ik het Nyerere nationaal park drie dagen, met op het programma een bootsafari, en wandelsafari en een whole day game drive.
Na een turbulente reis vanaf het tropische Zanzibar kwamen we ’s ochtends aan bij onze lodge, Africa Safari Selous, waar wij sliepen in een traditionele Banda Bungalow. Een hele fijne accommodatie met heel vriendelijke personeel, en dat ook nog eens op een top locatie. Voordat we ’s middags op bootsafari gingen, was het eerst tijd voor een village tour door een dorpje in de buurt van het Nyerere nationaal park. Na de village tour volgde een prachtige boottocht van een aantal uur over de Rufiji rivier.
Op bootsafari op de Rufiji rivier
Aan het einde van de middag vertrokken we voor de bootsafari over de Rufiji rivier, die dwars door het Nyerere nationaal park loopt. Het bijzondere aan een safari op het water, vind ik, is dat je alles vanuit een heel ander perspectief bekijkt. Aan de kant van het water hebben we talloze hagedissen, vooral varanen, gezien net als enorm veel verschillende soorten vogels, een aantal aapjes, een enkele krokodil en natuurlijk een flink aantal nijlpaarden.
Het gaafste gedeelte aan de bootsafari vond ik, dat we tegen een uur of zes gingen aanmeren op een klein eilandje om de zonsondergang te bekijken. Op dit eilandje lopen, overdag en in de nacht, allerlei wilde dieren. Onze gids benoemde dat we een stukje konden lopen en van de zonsondergang konden genieten, maar hij benadrukte dat we niet te ver weg moesten lopen i.v.m. schemering en wilde dieren…
Dit was één van de meest indrukwekkende zonsondergangen die ik ooit heb gezien!
Uitgeteld en wel gingen we na het eten naar bed, zodat we de ochtend daarna fris en fruitig zijn voor de volledige safari dag.
Overal olifanten tijdens de "whole day safari"
’s Ochtends werden we opgehaald voor onze eerste whole day game drive in Nyerere nationaal park. Al snel tijdens deze safari in Nyerere National Park vertelde de gids aan ons dat de olifanten zich tegenwoordig steeds minder vaak overdag laten zien in dit park. Wat behoorlijk vreemd is, gezien de helft van de Afrikaanse savanneolifanten in het Oost-Afrikaanse land in dit nationale park te vinden zijn. De parkrangers proberen al een tijdje te achterhalen waar dit vandaan komt, maar ze hebben het nog niet kunnen ontdekken.
Des te bijzonderder het was dat er die ochtend ervoor, drie olifanten bij de drinkplaats van onze camping stonden, op maar zo’n twintig meter afstand. Fantastisch!
Gelukkig hadden wij niet alleen die eerste ochtend zo’n mazzel, want op de safari zelf, kwamen we een mama-olifant tegen met haar baby. En tot onze grote verbazing, bleven we deze twee een paar keer tegenkomen. Het park is meer dan 30.000 vierkante kilometer groot, dus wat is nou de kans dat je steeds dezelfde moeder & dochter tegenkomt?! Het blijft een magisch gevoel om deze dieren elke keer weer te zien.
Een paar jaar geleden heb ik een aantal safari’s in Namibië en Botswana gemaakt en recent ook in Mikumi nationaal park, Tanzania. Op alle safari’s heb ik altijd meerdere olifanten gezien, dus ik besefte mij niet hoe bijzonder het blijkbaar was, dat wij nu olifanten konden zien overdag.
Zelfs na het spektakel met deze twee olifanten, kwamen wij nog een olifant tegen in zijn eentje. Deze olifant was helemaal alleen. Zodra je een olifant alleen ziet lopen, is dit vrijwel altijd een mannetje. Mannelijke olifanten, ook wel stieren genoemd, vormen geregeld bachelor herds, maar zodra ze musth zijn (in deze periode staan de olifanten vol van testosteron en zijn gaan dan op zoek naar vruchtbare vrouwtjes) verlaten ze de groepen en trekken in hun eentje verder. Dit mannetje was rustig eten aan het zoeken bij een boom, tot hij richting onze auto kwam lopen en recht voor de auto stopte. Hij stak zijn slurf in de lucht; een poging tot communicatie!
Olifanten kunnen slecht zien, maar erg goed horen en ruiken. Hij probeerde te achterhalen wie of wat wij waren en of er gevaar dreigde. Kennelijk, heb ik me laten vertellen door onze gids, kunnen olifanten de mens niet ruiken. Wij hielden ons muisstil, dus nadat dit mannetje niks (gevaarlijks) rook, draaide hij zich om en ging rustig verder waar hij was gebleven.
Overal wildlife in Nyerere nationaal park
Nadat we nog een stuk verder reden, kwamen we met onze 4×4 aan bij een enorm groot meer, waar maar liefst 70 nijlpaarden lagen te baden. Onze gids gaf aan dat het hier veilig was om de auto uit te komen. Voor wie mij kent, weet dat ik mij dat geen tweede keer laat zeggen…
Uiteraard waren we op een ruime afstand van de nijlpaarden, het blijven immers de gevaarlijkste dieren op aarde. Zelfs al is de nijlpaard een herbivoor en eten ze tientallen kilo’s groen per dag, het zijn territoriale beesten en in Afrika sterven er veel mensen door aanvallen van nijlpaarden.
Na 10 minuten lang super opgewekt naar een stel nijlpaarden te kijken, namen ze de benen, letterlijk. Een aantal nijlpaarden die aan het begin van de groep waren, besloten om richting het open water te rennen en de hele groep volgde dit initiatief. Stel je dus voor, dat je langzamerhand een groep van meer dan 70 nijlpaarden, massáál ziet rennen. Ik vond het een bizar moment om mee te maken, zo gaaf!
Wat mij in Botswana is verteld tijdens één bootsafariboot safari in de Okavangodelta, is dat nijlpaarden niet kunnen zwemmen. Dat klinkt misschien logisch, maar voor mij was dit nieuw. Zij lopen altijd over de bodem onder water om zich te verplaatsen, ze kunnen dan ook maar liefst 5 minuten lang onder water blijven. Zijn dit soort feitjes helemaal jouw ding? Lees dan hier onze 10 grappige feitjes over Afrikaanse wildlife!
Hoe nijlpaarden zich in en uit het water verplaatsen, is een kunst op zich. Zij hebben vaste plekken waar zij zichzelf in het water laten zakken en vaste plekken waar zij uit het water komen. Het moet een komisch aangezicht zijn wanneer je nijlpaarden in het water ziet komen, aangezien zij de waterkant zien als een soort glijbaan.
In mijn ervaring, zie je in elk park altijd heel veel zebra’s en ook vaak giraffen. Dit keer zagen wij alleen zebra’s op onze weg naar de camping en één keer een stuk of vier tijdens onze safari. Giraffen daarentegen, kwamen we regelmatig tegen. Het waren één van de eerste dieren die we tegenkwamen toen we begonnen met onze ‘whole day game drive’.
Het was een groep van vijf giraffen bij elkaar. Onze gids vertelde dat wij over het algemeen vaak denken dat we mannetjes en vrouwtjes kunnen onderscheiden bij de kleuren die zij hebben, maar dit blijkt niet juist. Je kan aan de lengte zien of het een mannetje of een vrouwtje is. Wij keken elkaar met een grijns aan toen onze gids dit uitlegde, omdat wij een veel makkelijkere manier wisten hoe je mannetjes en vrouwtjes kunt onderscheiden…
Mocht je op een andere manier het verschil willen zien tussen mannetjes en vrouwtjes, dan moet je naar de hoorns kijken. Doordat de mannetjes veel vechten worden deze hoorns namelijk kaal aan de uiteindes, terwijl deze bij vrouwtjes behoorlijk pluizig zijn.
De kleuren en patronen daarentegen, verschillen per familie. Dit is genetisch bepaald: net als dat wij verschillende huidskleuren hebben bijvoorbeeld, hebben giraffen verschillen in de kleuren en patronen van de vlekken op hun vacht.
Bij een drinkplaats zie je vaak ook veel giraffen. Alhoewel dit een hilarisch aanzicht is, een giraf met x-benen, zijn ze op dit moment op hun meest kwetsbaar: dit is namelijk het moment dat zij makkelijk door een leeuw kunnen worden aangevallen. Gelukkig voor de giraffe is de leeuw de enige natuurlijke vijand!
De roofdieren mogen natuurlijk niet achterblijven!
Over leeuwen gesproken… Wij hadden het geluk om twee mannelijke leeuwen te zien!
We zaten rustig met z’n drieën aan onze lunch ergens in het midden van een veld, totdat onze gids een telefoontje kreeg dat er een mannelijke leeuw was gespot. We hebben rustig onze lunch opgegeten en de spullen in de auto geladen, om vervolgens op “leeuwenjacht” te gaan. Aangekomen bij de plek waar dit mannetje lekker lag te luieren, bleek dat de rest van de gidsen ook was ingelicht… Je kan je vast voorstellen hoe dat eruit zag, als je niet de enige was met het geniale idee om direct op deze plek af te rijden.
Wij hadden het geluk dat wij een erg flexibele en avontuurlijke gids hadden, die ons vaak mee ‘off-road’ nam en ook lang met ons wilde wachten bij een dier, zoals nu ook bij deze leeuw. Vrijwel alle auto’s verdwenen en wij waren samen met één andere auto nog bij de leeuw. Ineens komt het mannetje omhoog en begint zich te verplaatsen!
Normaliter zijn leeuwen overdag vrijwel niet actief, dus dit was een bijzonder moment. Zo bijzonder, dat zelfs onze gids begon te filmen (met zijn frontcamera op zijn veel te kapotte telefoon). We startten de auto en reden op rustig tempo achter de leeuw aan. De leeuw liep richting een veld met tientallen antilopen. Dit was zo’n moment dat je hoopt dat hij gaat jagen en een prooi vangt, ook al heb je diep van binnen zo’n gevoel dat het zielig is voor de prooi.
Onze gids zei al gauw, dat de antilopen binnen de kortste keren alarm zouden gaan slaan, aangezien zij erg snel doorhebben wanneer er gevaar dreigt. Daarnaast liep dit mannetje in een compleet open veld en was dus goed zichtbaar, hij deed immers niet eens zijn best om zich te verstoppen.
En zoals ik al zei, zijn leeuwen overdag vrijwel inactief, dus dit spektakel ging niet gebeuren. Daarnaast zijn het ook meestal de vrouwtjes die op jacht gaan. De tweede leeuw lag een aantal honderd meters verderop. Deze twee mannetjes zijn broers van elkaar en meestal worden zij samen gespot, maar op deze dag besloten zij blijkbaar anders.
Op de laatste dag gingen we op wandelsafari, voor een uurtje of twee. Eén van de bosjesmannen gaf ons een tour, samen met de beveiliger, voor het geval dat we werden aangevallen door een leeuw.
Hier kregen we vooral veel informatie over de kleinere dieren, de natuur en hoe zij van dienst kan zijn bij ziektes. De gids vertelde over de ‘little five’, ooit van gehoord? Misschien raad je het al: deze dieren verwijzen naar de big five. Dit zijn de leopard tortoise, de elephant shrew, de antlion, de red billed buffalo beaver en de rhinoceros beetle. (De namen in het Nederlands komen niet 100% overeen). Wij hadden het kleine geluk om de de red billed buffalo beaver te zien!
Het blijft nooit bij één safari!
Tijdens deze safari hebben wij veel bijzondere dingen mogen meemaken. Onze gids benoemde zelfs dingen als: ‘dit zie je anders nooit’, ‘dit gebeurt maar heel soms’ of ‘jullie brengen echt geluk!’. Super leuk om te horen natuurlijk, maar vooral super tof dat wij zoveel speciale momenten konden ervaren. Mensen omschrijven een safari als een ‘one in a lifetime’ ervaring of een bucketlist-dingetje en hier sluit ik me zeker bij aan. Ik vond het alleen zó gaaf, dat ik meerdere safari’s heb gemaakt en ik weet zeker dat ik er ook nog vele zou gaan maken!
Vanuit Wildlifereizen willen wij Emma heel erg bedanken voor haar bijdrage aan onze website. Wil je weten wat Emma zowel bezig houdt tijdens haar tijd op Zanzibar? Volg haar dan snel op Instagram!
